-
1 σφεῖς
A FORMS: nom.σφεῖς Hdt.7.168
, Th.5.46,65, X.An. 7.5.9, HG5.2.8, Pl.R. 487c:—the uncontr, form σφέες is never found, cf. A.D.Pron.93.1, though recognized by Greg.Cor.p.479 S.:—the obl. cases only are used by Hom.2 Gen. σφέων, in Hom. a monosyll., and sts. enclitic, Il.18.311, Od.3.134; poet. σφείων only in Il., and always in phrase ὦσαν ἀπὸ σφείων, 4.535, 5.626, 13.148; σφέων also in Hdt.2.4, 4.35, al.; [dialect] Att.σφῶν IG12.39.67
, al., Th.1.120, al., Antipho 6.23, etc., also in Hom. in the phrase σφῶν αὐτῶν, Il.12.155, 19.302.3 Dat. σφίσι ([etym.] ν ) or σφισι ([etym.] ν) 4.2, 17.453, 22.288, 474, A. Pr. 481, Hdt.1.4, al., Th.1.19, al., X.HG1.7.5, etc.; more freq. in the forms σφι, σφιν, Il.2.612, 614, al., A.Pr. 254, al., Hdt.1.31, al. (not in [dialect] Att. Prose); in Trag. never σφι; sts. elided σφ', Il.3.300, 8.4, etc.; σφιν also in [dialect] Dor. Prose, SIG56.48 (Argos, v B.C.), IG22.1126.25 (Delph. Amphict., iv B.C.), Schwyzer 92.5 (Argos, iii B.C.), Anon. in PSI9.1091.21:— σφίσι ([etym.] ν) is not enclitic acc. to A.D.Pron.98.12, sts. enclitic acc. to Hdn.Gr.2.42 (who says elsewh. (2.57 ) that pronouns beginning with σφ- are always enclitic); σφι ([etym.] ν) is enclitic, exc. at the beginning of a phrase, asσφὶν δ' αὐτοῖς Hes.Fr.49
(cited by A.D.Pron.98.11).4 Acc., [dialect] Ep. and [dialect] Ion. σφέᾰς (enclit. σφεας) Hom. (v. infr.), Archil.27.2, Hdt.1.4,5, al.; freq. to be pronounced as one long syllable, as inοὐ μέν σφεας ἔτ' ἔολπα Od.8.315
, cf. 480, 13.213, 276; but also as a disyll., Il.12.43, Od.12.225, al.; σφᾰς enclit. in Il.5.567, Parm.1.12, Theoc.21.16, not enclit. in Opp.C.1.471, H.2.231; [dialect] Att.σφᾶς IG12.101.3
, Th.1.24, E.Med. 1378, Or. 1127, etc.; enclit. σφας [ᾱ, cf. S.Ant. 128 (anap.)] S.OT 1470, 1508, OC 486; also σφε Il.19.265, Simon.99, Pi.P.5.86, A.Th. 630 (lyr.), 788 (lyr.), 864 (anap.), S.OT 1505, OC 605, 1669, E.Med. 394, etc.; never in Com. (for Ar.Eq. 1020 is a burlesque oracle), nor in [dialect] Att. Prose; once in Hdt. (7.170, sed leg. σφέας): neut. σφεα (v. infr. 111).II Rare dialectic forms:—[dialect] Lacon. dat. φιν, EM702.41; used also by Emp.22.3, Call.Dian. 125, 213, Fr. 183, Nic.Th. 725: [dialect] Aeol. dat. and acc. ἄσφι, ἄσφε, Sapph.43, Alc.73: Syrac. dat. and acc. ψιν, ψε, Sophr.93,94, Theoc.4.3; ψε and ψεαυτόνς also Cretan, Rendic.Pont. Accad.Rom. di Arch.7.106, Riv.Fil.58(1930).473; Cret. dat.ψιναυτοῖς Riv.Ist.Arch.2.19
: Arc. dat. σφεις IG5(2).6.10, 18 ([place name] Tegea).-- For the dual v. σφωέ: like other pl. forms σφε can be used with reference to two persons, Il.11.111, Od.8.271, 21.192, 206; so σφεας, Il.11.128.III Gender:—in Hom. this Pron. has no neut.; in Od.9.70, 10.355, it refers to things, denoted by feminine nouns: but in [dialect] Ion. Prose occurs the neut. pl. σφεα, Hdt.1.46,89, 2.119, 3.53 ( σφε codd.), 7.50, Abyd.9; σφε is acc. pl. neut. in Theoc.15.80.B MEANINGS:I they, them, pl. of οὗ B.I,ἐκ γάρ σφεων φρένας εἵλετο Παλλὰς Ἀθήνη Il.18.311
;τῶ σφεων πολέες κακὸν οἶτον ἐπέσπον Od.3.134
; ; ; , cf. 443, 457, S.OT 1470, al., E.Med. 1378; this use is not found in Prose, exc. in dialects, SIG56.48 (Argos, v B.C.), IG22.1126.25 (Delph. Amphict., iv B.C.), Hdt.1.3, 2.15, al.b παρὰ δέ σφιν ἑκάστῳ δίζυγες ἵπποι ἑστᾶσι beside each of them, Il.5.195.2 reflexively, as pl. ofοὗ B. 11.1
,ὦσαν ἀπὸ σφείων 4.535
, al.;αἵ ἑ μετὰ σφίσιν εἶχον 22.474
, cf. Th.2.76; later with the same restriction as forοὗ B. 11.1
, e.g.φράζοντες ὡς οὔ σφι περιοπτέη ἐστὶ ἡ Ἑλλὰς ἀπολλυμένη· ἢν γὰρ σφαλῇ, σφεῖς γε οὐδὲν ἄλλο ἢ δουλεύσουσι τῇ πρώτῃ τῶν ἡμερέων Hdt.7.168
, cf. Th.5.46,65, X.An.7.5.9, HG5.2.8, Pl.R. 487c.3 oblique cases in combination with αὐτῶν, αὐτούς, etc., forming a reflex. Pron. used without the foreg. restriction,ἐντὸς δὲ πυκάζοιεν σφέας αὐτούς Od.12.225
;σφῶν δ' αὐτῶν κήδε' ἑκάστη Il.19.302
, cf. 12.155;σφᾶς δ' αὐτάς Hes.Th.34
;Κερκυραῖοι σφῶν αὐτῶν τοὺς ἐχθροὺς δοκοῦντας εἶναι ἐφόνευον Th.3.81
, cf. 1.139, al.; it sts. = ἀλλήλους ([etym.] - ων), ἀλλήλοις κοτέοντες ἐπὶ σφέας ὁρμήσωσι Hes.Sc. 403
;ποθεινοτέρως σφῶν αὐτῶν ἔχειν X.Lac.1.5
; σφᾶς ( σφὰς cod. L) αὐτοὺς.. ἐπέφραδον informed one another, A.R.2.959; but σφᾶς ἑωυτάς is prob. f.l. in Hp.Epid.2.1.3: cf. Thom.Mag.p.329 R.II as sg., = him, her, in the dat. and acc. forms σφι (ν), σφε; σφιν is so used in h.Pan.19, h.Hom.30.9, A.Pers. 759, S.OC 1490 (in Od.15.524 σφιν refers to all the suitors, and in Hes.Sc. 113 to Ares and Cycnus); σφι in Lyc.1242; σφε = him, her, in Pi.I.6(5).74, A.Pr.9, Th. 469, al., S.OT 761, Ant.44, Ph. 200 (anap.), al., E.Alc. 107 (lyr.), 149, 200, Med.33, al.; = it (of a masc. noun) in S.OC40: f.l. for σφεα in Hdt.3.52,53, and for σφεας Id.1.71, al.III once as 2 pers. pl. reflex.,ἠνώγει δέ μ' ἰόντα.. πυθέσθαι ἠὲ.. ἦ.. φύξιν βουλεύοιτε μετὰ σφίσιν Il.10.398
(reported from φύξιν βουλεύουσι μετὰ σφίσιν ib. 311); σφέας for ὑμᾶς in Hdt.3.71 (but with v.l. σφεα). -
2 πυκάζω
πυκάζω, dicht od. fest machen, befestigen, fest anbinden, Hes. O. 626; – dicht bedecken, umhüllen, mit dem Nebenbegriffe des Schutzes, (κυνέη) δὴ τότ' Ὀδυσσῆος πύκασεν κάρη ἀμφιτεϑεῖσα, Il. 10, 271, der Helm verwahrte seinen Kopf dicht; πορφυρέῃ νεφέλῃ πυκάσασα ἓ αὐτήν, 17, 551, vgl. 24, 581; πρὶν πυκάσαι γένος εὐανϑέϊ λάχνῃ, Od. 11, 320; Hes. O. 544; στέμμασι πᾶς πυκασϑείς, mit Kränzen dicht bedeckt, Her. 7, 197, wie κάρη στεφάνοις πυκάσαντες, orac. b. Dem. 21, 52; dah. πυκασώμεϑα, wir wollen uns bekränzen, Rufin. 16 (V, 12); auch ῥάκεσιν πεπυκασμένος ὤμους, Od. 22, 488; ἅρματα δ' εὖ πεπυκασμένα κεῖτο, gut bedeckt, Il. 2, 777; ὄρος πεπυκασμένον, ein dicht bedecktes, bewaldetes Gebirg, Hes. Th. 484; auch μὴ ἐντὸς πυκάζοιεν σφέας αὐτούς, daß sie sich nicht drin fest verschlössen od. versteckten, Od. 12, 225; so auch πύκαζε ϑᾶσσον δῶμα, verschließe, Soph. Ai. 578; u. übertr., Ἕκτορα δ' αἰνὸν ἄχος πύκασε φρένας ἡνιόχοιο, Il. 8, 124, Trauer um den Wagenlenker umhüllte, bedeckte oder verfinsterte dem Hektor das Zwerchfell, die Seele, vgl. 17, 83. – Gut versehen mit Etwas, vollständig ausrüsten; ἅρματα δὲ χρυσῷ πεπυκασμένα κασσιτέρῳ τε, 23, 503, damit bedeckt, ausgelegt; aber ὄζοισι πεπυκασμένος, mit den Zweigen bedeckt, darunter versteckt, 14, 289; νόον πεπυκασμένος, Hes. O. 795, gut verstehend, klug, bedächtig im Geist; τόξον εὖ πυκάζου, Aesch. Spt. 134; πύκαζε τεύχεσιν δέμας, Eur. Rhes. 90; κόσμῳ πυκάζου τῷδε, Herael. 725.
-
3 πυκάζω
Aἐπύκαζον Id.20.22
: [dialect] Ep. [tense] aor. inf.πυκάσαι Od.11.320
; part. ; ind.ἐπύκασσα Sapph.89
:—[voice] Med., Cratin.98.7, etc.: [dialect] Ep. [tense] fut.πυκάσσομαι Max.513
: [tense] aor.subj.πυκάσωμαι AP11.19
(Strat.):—[voice] Pass., [tense] aor.ἐπυκάσθην Hdt.7.197
, etc.: [tense] pf.πεπύκασμαι Od.22.488
, Hes.Op. 793; [dialect] Aeol. part.πεπυκάδμενος Sapph.56
: ([etym.] πύκα):—poet. Verb(also in Hdt., v. supr., and later Prose, D.S.5.13), cover closely, freq. with collat. notion of protection,νεφέλῃ πυκάσασα ἓ αὐτήν Il.17.551
; πύκασεν κάρη ἀμφιτεθεῖσα [ἡ κυνέη] 10.271; νῆα π. λίθοισι surround a ship with stones, so as to protect it while lying up, Hes.Op. 624: generally, cover thickly, of a youth's chin,π. γένυς εὐανθέϊ λάχνῃ Od.11.320
; πέδιλα πίλοις ἔντοσθε π. lining them with thick felt, Hes.Op. 542; π. στεφάνοις cover thick with crowns, Orac. ap. D.21.52, Theoc.2.153, cf. IG3.758: —also [voice] Med.,μελιλώτῳ κάρα πυκάζομαι Cratin.
l.c.; στεφάνοις κεφαλὰς πυκασώμεθα AP l.c.: without στεφάνοις, crown, deck with garlands, :—also [voice] Med.,λουσάμενοι.. πυκασώμεθα
let us put on crowns,AP
5.11 (Rufin.):—[voice] Pass., l.c., cf. E.Alc. 796; δάφνῃ πυκασθείς (v.l. σκιασθείς) Id.Andr. 1115;βωμὸς ἄνθεσι πεπύκασται Xenoph.1.11
; ὄρεξιν ἥβης (cf.ἥβη 1.4
)πυκαζομένης Ps.-Democr.
in Hp.Ep.23 (s. v.l.):— [voice] Pass. is used by Hom. only in [tense] pf. part. πεπυκασμένος thickly covered,ὄζοισιν Il.14.289
; ; but ἅρματα εὖ πεπ. well covered over (i. e. stowed away), 2.777;ῥάκεσιν πεπυκασμένος ὤμους Od.22.488
, cf. E.Rh. 713 (lyr.); ὄρος πεπυκασμένον a hill well-clothed with wood, Hes.Th. 484; l.c.; [dialect] Aeol. πεπυκάδμενος, covered, hidden, Sapph.56:—[voice] Med., κόσμῳ πυκάζου τῷδε cover thyself, E.Heracl. 725;π. τεύχεσιν δέμας Id.Rh.90
(v.l. -αζε).2 metaph., Ἕκτορα δ' αἰνὸν ἄχος πύκασε φρένας threw a shadow over his soul, Il.8.124, 17.83:—[voice] Pass.,παρθενίης αἰδοῖ πεπυκας μένος Epigr.Gr.875.2
([place name] Sinope); also νόον πεπυκασμένος close, cautious of mind, Hes.Op. 793.II close, shut up, ἐντὸς πυκάζοιεν σφέας αὐτούς shelter themselves closely within, Od.12.225; πύκαζε θᾶσσον (sc. τὸ δῶμα) shut it close, S.Aj. 581. -
4 πυκάζω
πυκάζω, dicht od. fest machen, befestigen, fest anbinden; dicht bedecken, umhüllen, mit dem Nebenbegriffe des Schutzes; ( κυνέη) δὴ τότ' Ὀδυσσῆος πύκασεν κάρη ἀμφιτεϑεῖσα, der Helm verwahrte seinen Kopf dicht; στέμμασι πᾶς πυκασϑείς, mit Kränzen dicht bedeckt; πυκασώμεϑα, wir wollen uns bekränzen; ὄρος πεπυκασμένον, ein dicht bedecktes, bewaldetes Gebirg; μὴ ἐντὸς πυκάζοιεν σφέας αὐτούς, daß sie sich nicht drin fest verschlössen od. versteckten; πύκαζε ϑᾶσσον δῶμα, verschließe; übertr., Ἕκτορα δ' αἰνὸν ἄχος πύκασε φρένας ἡνιόχοιο, Trauer um den Wagenlenker umhüllte, bedeckte oder verfinsterte dem Hektor das Zwerchfell, die Seele. Gut versehen mit etwas, vollständig ausrüsten; ἅρματα δὲ χρυσῷ πεπυκασμένα κασσιτέρῳ τε, damit bedeckt, ausgelegt; aber ὄζοισι πεπυκασμένος, mit den Zweigen bedeckt, darunter versteckt; νόον πεπυκασμένος, gut verstehend, klug, bedächtig im Geist
См. также в других словарях:
πυκάζω — και δωρ. τ. πυκάσδω Α [πύκα] 1. (με σημ. τής προστασίας ή υπεράσπισης) σκεπάζω, κρύβω 2. περιβάλλω, ασφαλίζω («νῆα... πυκάσαι τι λίθοισι πάντοθεν», Ησίοδ.) 3. καλύπτω πυκνά, περικαλύπτω, επικαλύπτω (α. «πρίν... πυκάσαι... γένυς εὐανθέϊ λάχνῃ», Ομ … Dictionary of Greek
